"Ang Chismosa at Matapobre"

Isang larawan ng magkakamag-anak o komunidad ng Pilipino ngayon:

Nakakalungkot naman ang lipunan ngayon. May mga bahagi ng lipunan na uunlad ang buhay, ang buhay na ito ay maaaring manahin ng kanilang mga anak. Samantalang ang ilang bahagi ay magkakaroon ng mahirap na pamumuhay. Ang ilan sa mga ama at ina mula pa noon hanggang ngayon ay matatalas ang dila. Tipong kung makahusga sa kapwa ay para bagang ang kasalukuyan ay parehas lang kinabukasan. Ang mahirap, manliliit sa kanyang sarili dahil lagi nyang iisipin na siya ay walang kakayanan.

Napa- hipokrito lang ng ganitong pag uugali ng iilang Pilipino. Habang lumalaki ako, marami akong nakitang mga nanay na nagkukumpulan. Sa tuwing may dadaan, silay magtitinginan, pagkatapos titignan ka mula ulo hanggang paa, matapos ay samu't-sari ng kapintasan ang pag-uusapan. May mga kamag-anak naman na ang dugo na dumadaloy sa usapan ay ang hamakin sa pamamagitan ng chismis ang kanilang sariling kamag-anak na tila bagang silay mamatay kung may nakakalamang sa kanila.

Maaari bang tayoy magsama na hindi ka bibigkas ng ikakalungkot ng iyong kapwa? Kung ika'y nasa tuktok na, wala ka bang anak o apong maaaring sa susunod ay kailanganin din ng tulong dahil silay nasa baba? Ikaw ba'y may perpektong pamilya? Kung nagtatagumpay ang iba, hindi ba maaaring suportahan mo sya kesa sabihan mo pa na,"Kung hindi kasi kaya, wag ipilit. Hindi nya kaya yan." Dahil ba ang iba'y mahirap, hindi na sila maaaring umunlad? Dapat bang ikwento sa iba ang ikakasama ng imahe ng kapwa mo? Nagtatagumpay ka ba pag ganun? Nasa Panginoon na ang nararapat sa iyo.
Sana'y mawala na ang ganitong kultura sa ating pag uugali bilang mga Pilipino. Naalala ko ang sinabi ng isang speaker sa conference na in-attendan ko, "Basta may chismis, lumalayo na ako. Dahil kasalanan yun." Period.

Nasa corporate world ako ngayon, nasaksihan ko na di lahat ng mayaman ay madaling magsalita ng "Stupid. Idiot. etc" sa kanilang empleyado. Ibig sabihin, nasa ugali ito, hindi sa yaman.

Malinaw ang Salita ng Diyos. Kasalanan ang manghusga, manira, mang-tsismis o manakit ng kapwa. Hindi porke ikaw ay di kriminal, mabuti ka ng tao. Pigilan ang dila, pagkat sa pamamagitan nyan ikaw ay hahatulan.